تداخل شایع مواد غذایی با چند داروی پر مصرف در بازار ایران

• دسته بندی: دانستنی های پزشکی/ اطلاعات دارویی/

---

اثر بخشی داروها تا حدود زیادی به مواد غذایی و نوشیدنی هایی که استفاده می کنید بستگی دارند. برخی مواد غذایی با دارو ها تداخل دارند حتی غذاهای سالم از جمله میوه و سبزیجات نیز با برخی از داروها می توانند فعل و انغعالات ناخواسته و احتمالا خطرناک ایجاد کنند.

تداخل شایع مواد غذایی

آنچه در این مقاله می‌خوانیم:

1. چرا برخی از داروها باید همراه یا بعد از غذا مصرف شوند؟
2. داروها و مواد غذایی که با یکدیگر تداخل دارند
3. سخن پایانی

1. چرا برخی از داروها باید همراه یا بعد از غذا مصرف شوند؟

1) برای کاهش عوارض جانبی تهوع یا استفراغ

بهتر است برخی از داروهایی که باعث تهوع یا استفراغ می‌شوند بعد از غذا مصرف کنید تا این عوارض کاهش یابد. به عنوان مثال می‌توان به آلوپورینول و بروموکریپتین اشاره کرد.

2) برای کاهش عوارض جانبی تحریک معده، از جمله سوءهاضمه، التهاب معده یا زخم معده

برخی از داروها می‌توانند معده را تحریک کنند و مصرف آن‌ها با غذا این اثر را کاهش می‌دهد. چیزهایی مانند بیسکوییت یا ساندویچ یا یک لیوان شیر معمولاً کافی است. مثال‌ها عبارت‌اند از:

1. آسپرین
2. استروئیدها، مانند پردنیزولون و دگزامتازون
3. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند دیکلوفناک و ایبوپروفن

3) برای درمان مشکلاتی مانند سوزش سر دل، رفلاکس یا سوءهاضمه

داروهایی به نام آنتی‌اسیدها برای جلوگیری از سوزش سر دل و رفلاکس اسید و سوءهاضمه مصرف می‌شوند که معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که اسید با ورود غذا به معده‌ی شما تولید می‌شود؛ بنابراین، این داروها اگر بلافاصله بعد از غذا یا در حین غذا مصرف شوند بیشترین تأثیر را دارند.

4) برای اطمینان از شسته نشدن دارو

داروهایی مانند دهان‌شویه، نیستاتین مایع و ژل میکونازول برای برفک دهان یا زخم دهان باید بعد از غذا استفاده شود. این به این دلیل است که خوردن غذا دارو را خیلی سریع از بین می‌برد.

5) برای اطمینان از جذب مناسب دارو در جریان خون

برخی از داروها برای جذب مناسب بدن به غذا در معده و روده نیاز دارند، مانند داروی HIV، ریتوناویر.

6) برای کمک به بدن برای پردازش غذاها

معمولا داروهای دیابت که از راه خوراکی هستند را باید در زمان صرف غذا مصرف کنید. این برای کاهش سطح قند خون بعد از غذا خوردن و جلوگیری از قند خون بسیار پایین (هیپوگلیسمی) است. مکمل‌های آنزیمی که می‌توانند برای کمک به افراد مبتلا به پانکراتیت مزمن استفاده شوند، باید همراه با غذا مصرف شوند تا به بدن در پردازش وعده‌ی غذایی کمک کنند.

2. داروها و مواد غذایی که با یکدیگر تداخل دارند

1)  تداخل دارو های فشار خون و گریپ فروت

گریپ فروت برخلاف سایر مرکبات حاوی ترکیبی به نام فورانوکومارین است که تغییراتی را در برخی داروها ایجاد کرده و از طرق مختلف با برخی داروها تداخل دارد. گریپ فروت سبب افزایش جذب داروهای استاتین (سیمواستاتین، لووستاتین و …) می شود. این داروها جهت کاهش کلسترول خون تجویز می شوند.

همچنین گریپ فروت و آب گریپ فروت می تواند با برخی از داروهای فشار خون و حتی داروهای بدون نسخه تداخل داشته باشد. آب گریپ فروت را با برخی از داروهای کاهنده فشار خون مصرف نکنید زیرا می تواند سطح این داروها را در بدن شما بالا ببرد و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند.

افزایش میزان استاتین خون سبب بروز عوارضی مانند درد عضلانی، افزایش آنزیم های کبدی و اختلالات کبدی می شود. به همین علت توصیه می شود که در صورت مصرف داروهای استاتین از مصرف گریپ فروت خودداری شود.

همچنین گریپ فروت سبب متابولیسم غیرطبیعی داروهایی مانند آنتی هیستامین ها، کنترل کننده های فشارخون، جایگزین های هورمون تیروئید و بلوکه کننده های اسید معده شده و می تواند منجر به کاهش یا افزایش میزان دارو در خون شود. بنابراین توصیه می شود در صورت مصرف این داروها از مصرف گریپ فروت اجتناب شود یا مصرف آن کاهش یابد.

2) تداخل داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین با  سبزیجات برگ سبز

ویتامین K یک عنصر ضروری در فرآیند انعقاد طبیعی خون (لخته شدن) است. وارفارین، یک ضدانعقاد که برای کاهش خطر لخته شدن خون استفاده می‌شود، با خنثی کردن ویتامین K عمل می‌کند.

از آن‌جایی که این ویتامین در غذاها یافت می‌شود، افرادی که وارفارین مصرف می‌کنند باید اطمینان حاصل کنند که به طور ثابت از غذاهای غنی از ویتامین K استفاده می‌کنند تا از نوسان بیش از حد ویتامین K در خون و افزایش ناگهانی یا کاهش اثر درمانی آن‌ها جلوگیری کنند.

غذاهایی که سرشار از ویتامین K هستند عبارت‌اند از سبزیجات سبز برگ (کلم، اسفناج، برگ چغندر، جعفری و غیره)، برخی میوه‌ها (کیوی، ریواس، زغال‌اخته)، سویا و جگر.

3) جانشین های نمک

غالبا در جانشین های نمک، سدیم با پتاسیم جایگزین می شود. بیماران مبتلا به نارسایی قلبی که دیگوکسین دریافت می کنند و افرادی که مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) را به منظور درمان پرفشاری خون دریافت می کنند باید در مصرف جایگزین های نمک دقت کنند.

افزایش دریافت پتاسیم سبب کاهش اثربخشی داروی دیگوکسین و در افراد دریافت کننده مهارکننده های ACE سبب افزایش قابل توجه پتاسیم در خون می شود.

4) فیبر

دیگوکسین به منظور تقویت عضلات قلب، کاهش ضربان قلب و دفع مایعات اضافی از بدن تجویز می شود. فیبر رژیم غذایی، به خصوص فیبرهای نامحلول مانند سبوس گندم می تواند سبب کاهش سرعت جذب دیگوکسین و کاهش اثربخشی دارو شود. توصیه می شود بیماران دارو را یک ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از وعده غذایی مصرف کنند.

5) غذاهای حاوی تیرامین

تیرامین نوعی اسید آمینه است. مقادیر بالای آن در خون می تواند سبب افزایش فشارخون شود. برخی داروها مانند مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) که برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند و داروهای مورد استفاده در درمان علائم بیماری پارکینسون سبب اختلال در تجزیه تیرامین می شوند.

6) تداخل دارویی شکلات و قرص های ضدافسردگی

همچنین خوردن شکلات و کره بادام زمینی با مصرف برخی داروهای مهارکننده MAO مانند Nardil (phenelzine) or Parnate (tranylcypromine) ) برای افسردگی می تواند خطرناک باشد.

7) گوشت های دودی شده و قرص‌های ضدافسردگی

به محتویات قرص های مصرفی خود توجه کنید. قرص هایی با نام های اکسیداز منوامین یا MAOLS در صورت ترکیب شدن با مواد غذایی غنی از اسید آمینه تیرامین می تواند به طور خطرناکی باعث افزایش فشار خون شود. فهرست غذاهای ممنوع شامل سوسیس، سالمون دودی شده، ترشی کلم برگ و سس سویاست.

توصیه می شود بیماران دریافت کننده داروهای مذکور از مصرف غذاهای حاوی تیرامین مانند شکلات، پنیر کهنه، گوشت دودی، هات داگ و محصولات تخمیر شده سویا خودداری کنند.

8) تداخل دارویی با لبنیات

کلسیم فرآورده های لبنی مانند شیر، ماست و پنیر در معده و قسمت فوقانی روده باریک به آنتی بیوتیک متصل شده و با تشکیل یک ترکیب نامحلول مانع جذب برخی آنتی بیوتیک ها مانند تتراسایکلین و سیپروفلوکساسین می شود. به منظور جلوگیری از بروز این مشکل توصیه می شود آنتی بیوتیک ها یک ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از وعده غذایی مصرف شوند.

این توصیه در مورد تمام آنتی بیوتیک ها کاربرد ندارد. به عنوان مثال توصیه می شود به منظور جلوگیری از مشکلات معده مترونیدازول با آب یا شیر مصرف شود.

9) الکل

مصرف الکل همراه با داروها می تواند سطح دارو را بالا یا پایین ببرد.

10) مکمل آهن و روی

مکمل آهن و روی با یکدیگر تداخل اثر دارند و هر کدام مانع از جذب دیگری می شوند.

11) وارفارین و ویتامین E

افرادی که تحت درمان با وارفارین هستند نباید بیش از IU ۸۰۰ از ویتامین E استفاده کنند، زیرا سبب افزایش خطر خونریزی می شود و افرادی که تحت شیمی درمانی می شوند نباید از ویتامین E به صورت مکمل استفاده کنند.

12) درمان آکنه و ویتامین A

افرادی که آکنه های مقاوم و یا پسوریازیس دارند و از ترکیبات رتینوئیدی مانند آسیترتین ( زوریاتان ) و ایزوترتینوئین ( آکوتان ) استفاده می کنند، باید از مصرف ویتامین A به صورت مکمل ( موجود در مولتی ویتامین‏ها ) و همچنین منابع غذایی غنی از ویتامین A ( مانند جگر ) احتیاط کنند زیرا خطر مسمومیت دارویی وجود دارد.

13) تداخل لبنیات و آنتی بیوتیک

برخی آنتی بیوتیک ها از جمله سیپرو (Cipro) به کلسیم، آهن و ماده معدنی دیگر در مواد غذایی حاوی شیر می چسبد. این امر مانع از جذب آنتی بیوتیک می شود و در نهایت توانایی بدن را برای مقابله با عفونت ها کاهش می دهد.

14) شکلات و ریتالین

علاوه بر کافئین، شکلات نیز حاوی ماده محرکی به نام تیوپرومین است. ترکیب شدن این ماده و ریتالین در بدن می تواند منجر به رفتارهای غیرعادی و صرع شود. بهتر است به واکنش ترکیب شدن این دارو با شکلات توجه کنید. در صورت مشاهده واکنش، زمان بین مصرف دارو و مصرف شکلات را افزایش دهید. هرچه شکلات تلخ تر باشد، میزان کافئین و تیوبرومین نیز بیشتر است.

15) تداخل آب سیب و داروهای حساسیت

بین مصرف آب سیب، پرتقال و گریپ فروت و داروهای ضدحساسیت (فکسوفنادین) ۴ ساعت فاصله بیندازید. این آب میوه ها مانع از عملکرد پپتید می شود که وظیفه حمل دارو را از معده به جریان خون دارد.

بنابراین از مصرف این آب میوه ها هنگام مصرف آنتی بیوتیک هایی چون سیپرو یا لواکوین، داروهای تیروئید به نام سنتروئید یا داروهای آسم و حساسیت بپرهیزید.

16) تداخل دارچین و وارفارین

بیمارانی که وارفارین (نوعی داروی رقیق کننده خون) مصرف می کنند برای پیش گیری یا درمان لخته شدن خون باید به طور منظم میزان مصرف ویتامین K خود را تنظیم کنند.

به این معنا که در مصرف سبزیجات برگ های سبز یا کلم بروکلی نباید تغییر به وجود بیاید زیرا ثبات میزان ویتامین K در خون نقش مهمی در لخته شدن خون ایفا می کند. اما خطر دیگر، مصرف همزمان دارچین و وارفارین است. دارچین دارای ترکیبی به نام کومارین است که خون را رقیق می کند وممکن است مصرف هم زمان آن با دارو به کبد آسیب برساند .

17) تداخل لیموترش و داروی سرفه

حتما شنیده اید که نباید آب گریپ فروت را با داروهای تجویز شده از جمله استاتین (کاهش دهنده کلسترول) مصرف کرد. لیمو و پرتقال همراه استاتین و داروهای دیگر مانند دکسترومتورفان تداخل ایجاد می کند. با راه یافتن دارو در جریان خون خطر بروز عارضه جانبی افزایش پیدا می کند.

18) نوشیدنی‌های کافئین دار (قهوه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، نوشابه‌های گازدار، کولا و غیره)

کافئین می‌تواند به روش‌های مختلفی با داروها تداخل داشته باشد:

1. می‌تواند جذب برخی داروها، به ویژه داروهای مورد استفاده برای درمان پوکی استخوان را کاهش دهد.
2. اثر تحریک‌کننده‌ای روی معده دارد که می‌تواند اثر مشابه برخی داروها را در صورت مصرف همزمان دچار تداخل کند.
3. برخی داروها، از جمله آنتی‌بیوتیک ها، می‌توانند توانایی بدن برای دفع کافئین را کاهش دهند، که می‌تواند منجر به مصرف بیش از حد کافئین شود (تپش قلب، لرزش، تعریق بیش از حد).
4. کافئین می‌تواند غلظت برخی از داروهای ضد روان‌پریشی را افزایش دهد.

3. سخن پایانی

بهتر است قبل از مصرف دارویی اطلاعاتی درباره آن بدست آورید تا با مواد غذایی تداخل پیدا نکند و از کارایی آن کاهش نیابد.