تست سریع اچ پیلوری در زخم معده و راهکارهای پیشگیری از عفونت معده

• دسته بندی: دانستنی های پزشکی/

---

اکثر افراد مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری هرگز علائمی ندارند. اما این باکتری می‌تواند به پوشش محافظ داخلی معده آسیب برساند و باعث بیماری‌های دیگری مانند زخم معده شود.

تست اچ پیلوری

بسیاری از افراد با انواع بیماری های دستگاه گوارش درگیر هستند. یکی از این بیماری‌ها، زخم معده است.  معمولاً هنگام درد معده، اولین گزینه‌ای که به ذهن فرد می‌رسد زخم معده است.

آنچه در این مقاله می‌خوانیم:

1. هلیکوباکتر پیلوری چیست؟
2. علائم هلیکوباکتر پیلوری چیست؟
3. راه پیشگیری از هلیکوباکتر پیلوری
4. آزمایش هلیکوباکتر پیلوری چیست؟
5. راه درمان هلیکوباکتر پیلوری
6. سخن پایانی

1. هلیکوباکتر پیلوری چیست؟

هلیکوباکتر پیلوری نوعی باکتری است که معده شما را آلوده می‌کند. این باکتری می‌تواند به بافت معده و قسمت اول روده کوچک آسیب برساند. هلیکوباکتر پیلوری که با نام “اچ پیلوری” نیز شناخته می‌شود همچنین می‌تواند باعث قرمزی و درد (التهاب) شود. در برخی موارد می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های دردناکی به نام زخم معده در دستگاه گوارش فوقانی شود.

2. علائم هلیکوباکتر پیلوری چیست؟

علائم زخم معده از هلیکوباکتر پیلوری عبارت‌اند از:

1. نفخ
2. استفراغ
3. آروغ زدن
4. درد معده
5. ورم معده
6. حالت تهوع
7. اشتهای ضعیف
8. کاهش وزن غیر قابل توضیح
9. سوزش معده (مخصوصاً زمانی که معده خالی دارید)

- همچنین در صورت مشاهده موارد زیر باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرید:

1. کم خونی
2. مشکل در بلع
3. مشاهده خون در مدفوع
4. مدفوع سیاه رنگ یا استفراغ

3. راه پیشگیری از هلیکوباکتر پیلوری

هیچ واکسنی وجود ندارد که بتواند از شما در برابر هلیکوباکتر پیلوری محافظت کند، اما رعایت عادات سالم و بهداشت می‌تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند. شما می‌توانید خطر ابتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری را با موارد زیر کاهش دهید:

1. نوشیدن آب از منبعی که می‌دانید بی‌خطر است.
2. اجتناب از غذاهایی که به درستی تمیز نشده‌اند یا به طور ایمن پخته نشده‌اند. 
3. شستن مکرر دست‌ها، به‌ویژه قبل از آشپزی یا غذا خوردن، یا بعد از استفاده از دستشویی.

- اچ پیلوری واکسن ندارد؛ از این رو یکی از بهترین کارهایی که برای پیشگیری از این بیماری می‌توانید بکنید رعایت نکات بهداشتی در رابطه با تهیه غذا، مصرف آب و غذای سالم و شستن دست‌ها قبل از غذاخوردن است.

4. آزمایش هلیکوباکتر پیلوری چیست؟

هلیکوباکتر در حقیقت یک تست غربالگری جهت شناسایی باکتری گوارشی یا اچ پیلوری می‌باشد.  با استفاده از این آزمایش آنتی بادی‌های تولید شده مرتبط با میکروب هلیکوباکتر شناسایی شده و روند درمان مشخص می‌شود. متداول ترین آزمایشات مورد استفاده شامل موارد زیر است:

1. روش‌های مولکولی (PCR)
2. آزمایش خون یا سرولوژی (IgM) و (IgG)
3. بافت شناسی یا هیستوپاتولوژی (هماتوکسیلین و گیمسا)
4. آزمایش مدفوع یا آنتی ژن مدفوعی (Antigen Stool Test, AST)
5. کشت نمونه بافت معده و تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی هلیکوباکتر پیلوری

5. راه درمان هلیکوباکتر پیلوری

عفونت هلیکوباکتر پیلوری معمولاً با حداقل دو آنتی‌بیوتیک مختلف در یک زمان درمان می‌شود. این کار به جلوگیری از ایجاد مقاومت باکتری در برابر یک آنتی‌بیوتیک خاص کمک می‌کند. آنتی بیوتیک‌‌های تجویزی برای درمان اچ پیلوری عبارت‌اند از:

1. آموکسی سیلین
2. مترونیدازول (فلاژیل)
3. تینیدازول (تیندامکس)
4. تتراسایکلین (سومایسین)
5. کلاریترومایسین (بیوکسین)

- درمان همچنین ممکن است شامل داروهایی برای کمک به بهبود معده باشد، از جمله:

مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI). این داروها از تولید اسید در معده جلوگیری می‌کنند. برخی از نمونه‌های PPI عبارتند از:

1. امپرازول
2. اسموپرازول
3. لانسوپرازول
4. قرص پنتوپرازول
5. بیسموت ساب سالیسیلات. این دارو که بیشتر با نام تجاری Pepto-Bismol شناخته می‌شود، با پوشاندن زخم و محافظت از آن در برابر اسید معده عمل می‌کند.
6. مسدود کننده‌های هیستامین (H-۲). این داروها ماده‌ای به نام هیستامین را مسدود می‌کنند که باعث تولید اسید می‌شود. یک مثال سایمتیدین (Tagamet HB) است. مسدود کننده‌های هیستامین فقط برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری در صورتی تجویز می‌شوند که مهارکننده‌های پمپ پروتون نتوانند مورد استفاده قرار گیرند.

-عدم استفاده از غذاهایی مثل فست فودها و همچنین تقسیم وعده‌های غذایی به تعداد دفعات بیشتر با حجم کمتر

-تصحیح لایف استایل 

-استفاده از پروبیوتیک

6. سخن پایانی

هلیکوباکتر پیلور یک باکتری است که می تواند باعث عفونت در معده و ابتدای روده شود. اکثر افراد آلوده به هلیکوباکتر پیلوری هرگز علائم یا مشکلات مربوط به باکتری را تجربه نمی‌کنند؛ هرچند این باکتری می‌تواند در بسیاری از افراد مشکلات و بیماری‌های گوارشی جدی ایجاد کند. همچنین درمان اولیه برای این بیماری استفاده از انتی‌بیوتیک می‌باشد.